Corona vervolg 30

Het is alweer even geleden dat ik wat heb vermeld op de website. De corona is op de terugtocht als we naar de cijfers kijken al zijn de deskundigen nog voorzichtig en bang dat als alles los gaat we een tweede piek gaan krijgen. Het is allemaal nog steeds even onwerkelijk als toen in het Maart de boel op slot ging. In de Olivier van Noort zijn we tot voor wat de bewoners betreft bespaard gebleven van het virus. Het lijkt er op dat de zogenaamde intelligente lockdown  gewerkt heeft, zeker als je naar andere landen kijkt waar men niet zo strak is geweest zoals Zweden en Brazilie.  Ik hoop wel dat die mondkapjes onzin niet doorzet. Er spelen nu ook wel weer andere zaken zoals de grote demonstraties waarbij het toch moeilijk is de gewenste afstand van elkaar te houden met alle risico van dien. Nu schijnt het dat de meeste besmettingen binnen plaats vinden. Ik blijf dan ook maar voorzichtig al ben ik het wel met de demonstranten eens. We zijn ook weer met de camper op pad geweest, weg op weekdagen en thuis in de weekenden, dat ging prima. eerst zijn we in Noord- Holland geweest waar we lekker hebben kunnen fietsen naar bijv. Medemblik en Calantsoog. Er bleken toch ook al weer aardig wat Duitsers op pad in die streek. Het strand was nog wel rustig.

Lekker op de schommelbank

op de camperplaats en Jopie

voor een bijna leeg strand

                                       

Nadat we de pinksterdagen thuis hadden doorgebracht zijn we 2e pinksterdag 's avonds weer vertrokken, deze keer naarWinterswijk  waar we op het erf van een woonboerderij hebben gestaan. Een vriendin van ons verzorgde deze week de paarden van haar nicht en wij mochten er bij zijn. Heel gezellig daar, ze hebben 4 paarden en 2 honden, de laatste zijn echt onvermoeibare ballengekken. Niet moe te krijgen en als ik 's morgens de camperdeur open schoof stonden ze al paraat met een balletje. ook met een uurtje lopen waren ze niet moe te krijgen.

We zijn nu weer even thuis want zaterdag moesten we naar een begrafenis van een andere vriendin in het Brabantse Kaatsheuvel, we reden in de stoet mee met nog een paar campers. De kist werd vervoerd in een roze T1 Volkswagenbusje., de dienst zelf hebben we via internet bekeken.

Vandaag rustig thuis, een familiebezoekje en dan morgen weer op pad met de camper. Deze keer gaan we richting Twente en we zien wel hoe het verder loopt.


Toch ook maar nog een stukje van onze Spanjereis in 2011

 

Vrijdag 23 september 2011

Weer een reisdag vandaag, ik voel me niet lekker en als ik me voorover buk en weer rechtop ben dan gaat de wereld voor zichzelf beginnen. Na het ontbijt is het zo mis dat ik op het toilet enorm overgeef. We gaan toch rijden want zolang ik rechtop blijf gaat het wel. Het is gelukkig niet zo heet en zelfs bewolkt. We rijden eerst naar een meer waar veel flamingo’s moeten zijn in het wild, erg leuk om te zien. Ik blijf wat op een bankje zitten en Jopie gaat het wat dichterbij bekijken.

                                   

We rijden verder naar de camping waar we voor de verandering eens als eerste aankomen en ik een paar uur op bed ga liggen. We hebben later een goede skype verbinding en zien kinderen en kleinkinderen weer. Ook kunnen we even Arend consulteren over de duizeligheid. Niets ernstig, gewoon veel je hoofd bewegen dan gaat het wel over zegt hij.

Cordoba – Ronda = 213 km

Zaterdag 24 september 2011

We gaan naar Ronda samen met Bea en Jan, omdat Bea slecht ter been is en Ronda nogal hoog ligt bestellen we een taxi via de receptie maar dat lijkt niet echt te gaan lukken want het is feest en erg druk. Als we dan een lift hebben geregeld met een vertrekkende camper komt de dame van de receptie op hoge poten verhaal halen. Omdat we er geen vertrouwen in hebben rijden we toch met de camper mee. In Ronda lopen we naar de nieuwe brug, de Puento Nuevo. Prachtig uitzicht op de vallei die de stad in tweeën splitst. Het is een aardig stadje al is het wel druk op zaterdag. We komen allemaal op paasbest uitgedoste heren en soms wel erg uitbundig opgetutte dames tegen die blijkbaar allemaal naar een bruiloft moeten. De arena bekijken we van de buitenkant want we zijn er geen fan van. De kloof en de brug zien we ook nog van een ander punt, wederom leuke foto’s gemaakt. Vanavond met de hele groep in het restaurant gegeten, we hadden zalm deze keer en dat was best lekker. Ik voel me weer 80% dus dat is bijna top.

     

Zondag 25 september 2011

Het is weer een reisdag vandaag, we gaan naar de meest zuid- westelijke plekje van deze reis, Conil de La Fronteira. De weg er naar toe gaat over een mooie route langs vele witte stadjes over smalle weggetjes. De dorpjes liggen veel tegen een berg geplakt en dat is een fraai gezicht. Soms rijden we door zo’n dorp en stoppen dan en maken wat foto’s. Het landschap is afwisselend met de ene keer kurkeiken, dan weer olijfbomen en ook wel velden met katoen. Ook zijn er stierenfokkerijen waar veel stieren los rondlopen. Opvallend is dat het allemaal bruine zijn en geen zwarte. We kijken ook nog in een kerk waar natuurlijk weer zat pracht en praal aanwezig is. Naar de camping is het zoeken want de coördinaten in het reisboek kloppen niet. We zijn niet de enige die het spoor bijster zijn, een medereiziger is ook zoekende en rijdt maar achter ons aan. Als ik in de garmin na een slim idee op de optie logies bekijk staat de camping erbij en lukt het dan toch via een best wel smal pad.   

We hebben nog even gezwommen

en vanavond weer eens de zon in

de zee zien zakken wat aan de

Middellandse zee vanaf deze kant

niet lukt

 

Ronda – Conil de La Frontera = 169 km

Maandag 26 september 2011

Een rustdag maar wij gaan met onze eigen bus naar het meest zuidelijke plaatsje van Spanje, Tarifa. Het ligt op zo’n 70 km rijden dus is te doen. Ben al vele keren door deze nauwte naar de Middellandse Zee gevaren en weer terug, er waren altijd veel dolfijnen bij het schip als je daar passeerde. We vragen of Jan en Bea ook mee willen. De weg erheen voert over een mooie weg langs vele stierenfokkerijen. Tarifa is een plaats van vergane glorie, het zal ooit wel een belangrijke plaats geweest zijn met een fort op de punt waar de Middellandse zee overgaat in de Atlantische oceaan. Nu is het vooral een plek waar vandaan snelle ferryboten naar Tanger in Marokko varen, in 3 kwartier ben je in Noord Afrika. Het is helaas te heiig om de overkant te kunnen zien. Jan is weer op stenenjacht langs het water. Tussen de middag eten we tapas in een klein restaurant. Het blijft mooi weer al is er wel veel wind. Terug op de camping koelen we nog wat af in het zwembad.

Dinsdag 27 september 2011

We gaan vandaag met een touringcar zo’n 60 km naar het noorden, een rustige rit langs vele plaatsjes met de La Frontera in de naam, het betekent grens en stamt uit de tijd dat dit grensgebied was in de strijd met de Moren. In Jerez aangekomen lopen we eerst achter een gids door de stad waar het erg druk is vanwege komende feesten en demonstraties tegen de regering. De werkloosheid stijgt hier boven de 28 % en daar is de bevolking niet blij mee. We bezoeken de “Spaanse rijschool “, wereldberoemd paardenspektakel waar je van moet houden. Het is tijdens de show verboden te fotograferen en daar wordt scherp op gelet, er staan op de bovenste rij van de tribunes speciaal personeel te kijken naar de overzijde en als iemand een foto maakt wordt er meteen via portofoon doorgegeven waar en komt er iemand de overtreder waarschuwen of zelfs van de tribune verwijderen. Ze zullen wel bang zijn dat de paarden schrikken. Gedurende 1½ uur zien we paarden kunstjes doen en passen maken die niet echt natuurlijk zijn, tot met 4 benen van de grond opspringen uit stand. Wel na een tikje tegen de hakken. De omgeving is wel stijlvol.

Op het buiten terrein staat er

een speciaal opgetuigd paard

met ruiter voor een foto

We gaan lunchen in restaurante Trafalgar, het is lekker. Na de lunch gaan we naar de sherry proeverij bij Bodega Gonzales Byas, een van de echt grote spelers op die markt. We worden wat wijzer over hoe sherry wordt gemaakt en welke soorten er zijn en dat zelfs muizen liefhebber zijn. Wij blijven het niet lekker vinden.

Op het terrein van de bodega is het op zich ook heel mooi, veel schaduw in de lanen waar de druiven las een dak over de laan worden geleid. Ook mooie bloemenschikkingen.

Weer onderweg in de bus zien we in de omgeving van Cadiz veel zoutwinning door zoutpannen waar het zeewater uit verdampt en het zout achterblijft. Er zijn ook veel Flamingo’s te zien.