Corona vervolg 25

Maandag 27 April, ook al zo apart, mooi weer op koningsdag die toch meestal koel en vaak nat is. Nou heb ik helemaal niks met oranje, Wilhelmus zingen en toosten zijn aan mij niet besteed. In mijn werkzame leven vond ik het alleen fijn dat die dag in de continudienst extra betaald werd als je hem moest werken. We werden wel verrast door de uitbundige uiting van de overburen met oranje vlaggetjes en kinderspelen, dat was wel even een herinnering aan mijn jeugd in Rotterdam Crooswijk waar op dit soort dagen ook altijd van alles georganiseerd werd voor kinderen. Verder is er vandaag weinig nieuws te melden of op te schrijven behalve dat bij veel mensen niet echt duidelijk is wat nou het speciale is aan het Covid- 19 virus en dat het geen gewoon griepje is. Ik zag een uitleg van verslaggever Tom van 't Einde die ik best wel eenvoudig en duidelijk vond, hier kun je het bekijken


Wel nog een stukje Spanje reis 2011.

Vrijdag 2 september 2011

Het hoesten van Jopie wordt gelukkig minder waardoor ze beter slaapt. De rit vandaag gaat rustig over D- wegen, deels door de bergen en deels over een hoogvlakte. We stoppen in Reynes op een camping met veel schaduw en dat is wel nodig want het is warm, nu 32 grdc. In de schaduw, gelukkig is er ook wat wind. Op deze camping zijn nog authentieke voetstap wc’s, gelukkig niet allemaal.

St. Pons de Thomieres- Reynes ( F ) = 174 km

Zaterdag 3 september 2011

Het is de hele nacht warm gebleven en vanochtend was het al 19,5 grdc. Als we gaan rijden is het al snel 28 grdc en als we in Figueres aankomen is het echt wel heet. We wilden het Dali museum gaan bekijken maar dat is een slecht plan blijkt. Als we een parkeerplek hebben gevonden en we lopend naar het museum zijn gegaan staat er een lange Legolandrij voor het museum op het plein in de volle zon. Hier gaan we echt geen uur in staan. We bekijken het centrum, maken wat foto’s van de beelden en bezoeken nog de Dali bibliotheek tegenover het museum. Hier is ook veel van zijn werk te zien wat een goede indruk geeft van zijn surrealistisch werk.

Het is de hele nacht warm gebleven en vanochtend was het al 19,5 grdc. Als we gaan rijden is het al snel 28 grdc en als we in Figueres aankomen is het echt wel heet. We wilden het Dali museum gaan bekijken maar dat is een slecht plan blijkt. Als we een parkeerplek hebben gevonden en we lopend naar het museum zijn gegaan staat er een lange Legolandrij voor het museum op het plein in de volle zon. Hier gaan we echt geen uur in staan. We bekijken het centrum, maken wat foto’s van de beelden en bezoeken nog de Dali bibliotheek tegenover het museum. Hier is ook veel van zijn werk te zien wat een goede indruk geeft van zijn surrealistisch werk.

We gaan verder Spanje in, het landschap is hier niet bijzonder. Als we bij een camping zijn is het nog siësta dus moeten we wachten al kunnen we volgens de Spaanse kampeerders wel al op een plek gaan staan.

Reynes- L’Estartit ( S ) = 77 km  

Dinsdag 4 september 2011

Dinsdagmorgen en al 2 dagen geen aantekeningen dus even op gevoel. Zondag zijn we naar het strand gelopen, het was er nog rustig en het ziet er uit zoals je je een Spaans strand voorstelt. Ook het plaatsje zelf is gemaakt voor de toeristen We houden het verder rustig en bekijken de druk inpakkende Spanjaarden op de camping. Maandag zijn we rond de middag een 900 meter verkast naar de verzamelcamping voor de start van de NKC reis.

Bijna alle deelnemers zijn al aanwezig en we worden hartelijk welkom geheten. Er is een mooi zwembad tussen de palmbomen waar we ook nog even in gaan liggen om af te koelen. Om 18.00 uur gaan we naar het terras voor een glas Sangria waarna we een welkomstdiner hebben. Het was lekker al had de door ons uitgekozen zeebaars wel heel veel graten.

Nu zitten we nog even het ontbijt te verteren voor we op pad gaan naar Sitges de eerste reisdag.

De rit ging goed, het eerste stuk was best leuk over een bergachtige kustweg met veel bochten. Zo’n beetje voorbij Lloret de Mar begon de eentonigheid van de Spaanse badplaatsen, veel appartementen, flats, campings en strand. Niet echt mooi. We reden dwars door Barcelona, een zesbaans eenrichtingsweg van kilometers lang met om de 100 meter een verkeerslicht, gelukkig meestentijds op groen maar ook wel eens op rood. Een enerverend stuk rijden door het drukke verkeer met heel veel scooters en motoren om je heen en heel veel taxi, s. Op je baan blijven en meerijden met de rest dan gaat het prima. Buiten Barcelona begon de kustweg weer tot aan Sitges. De camping was vlot gevonden en we waren nog niet de laatsten van de groep. De camping valt t.o.v. de vorige wel wat tegen zeker qua sanitaire voorzieningen, genoeg maar niet top. Beetje smoezelig en weinig warm water voor de afwas. Er lopen hier ook veel katten rond en dat vind ik niet echt prettig.

L’Estartit – Sitges = 200 km

Woensdag 7 september 2011

Vandaag is de excursiedag naar Barcelona, we vertrekken om 9 uur met een privebus. Na het oppikken van een Nederlands sprekende gids krijgen we een rondtoer door Barcelona. Voor we gaan rijden maken we foto’s van het Playa Espanol waar de vroegere stieren-gevecht arena nu ontsierd wordt door vele reclameborden etc. van het winkelcentrum dat zich er nu bevind. Het stierenvechten wordt verboden in Catalonie en

er zal nog maar 1 keer een evenement gaan plaatsvinden later dit jaar. We rijden eerst naar de Mont Juich waar in 1992 de Olympische spelen zijn gehouden. Ellen van langen werd er kampioen op de 800 meter. Het stadion is imposant, nu speelt Espanol er nog. Ook het uitzichtpunt waarvandaan je over Barcelona heen kijkt is mooi. Hiervandaan zie je ook de havens waar ik vroeger wel ben geweest en die in 1992 zijn omgetoverd t.b.v. de Olympics.

 

 

Het gaat verder dwars door Barcelona naar het Parc Guel. Onderweg komen we langs een aantal door Gaudi ontworpen gebouwen. Parc Guel, het door Gaudi ontworpen park is in eerste opzet gemaakt om verblijf te bieden aan zestig gezinnen die dan i.p.v. een tweede huis ergens ver weg te kopen dicht bij Barcelona in een mooie omgeving konden

 

vertoeven. Er staan uiteindelijk maar 3 huizen waar, in een van de drie heeft Gaudi 20 jaar gewoond. Het is wel apart met alle vreemde vormen en de vele mozaïeken die gemaakt zijn uit afvalstoffen, kapotte tegels en aardewerk. De eerste vorm van recycling dus.

Het is erg heet in het park en er zijn niet veel schaduw-plekken. De bus met airco is dan ook een verademing als we verder gaan naar om te kijken naar de Sagrada Familia dat vooral een vreemdsoortig bouwwerk is dat al sinds de start van de bouw in de steigers staat en voorlopig nog niet af is de eerste 20 jaar. We gaan er omheen lopen, er staan lange rijen om de binnenkant te bekijken, daar hebben wij geen tijd voor vandaag.

Na nog een korte rit worden we afgezet op de Playa de Catalunya voor 2 uurtjes vrij wandelen. We lopen over de Ramblas en bekijken de overdekte markt waar we wat fruit in een bakje kopen voor Jopie voor wie de warmte toch iets te veel van het goede is. Verder is het leuk om een keer mee te maken maar vooral erg druk en je blijft op je hoede door de waarschuwingen voor zakkenrollers en zelfs het dringende advies je goudwerk af te doen. Er zijn net als op de Mont Juich veel groepjes prullaria verkopers die hun matje met spullen snel oppakken als er politie aan komt. We worden ook veel aangeklampt door verkopers. Niet echt leuk om ontspannen te kunnen lopen. We kopen wat kleine frutsels en gaan dan terug. Op de camping gaan we eten in het restaurant met de naaste buren en de enige alleenstaande in het gezelschap. Het is erg gezellig.