Corona vervolg 22

Het is woensdag 22 April, de verlenging van de beperkingen zijn ingedaald en ieder gaat weer over tot de orde van het corona tijdperk. De groepen die je al kon verwachten met protesten zijn uitgebreid aan het woord op de radio. Het ziet er nu echt naar uit dat er van op pad gaan met de camper voorlopig geen sprake kan zijn. We gaan daarom maar wat plantjes kopen om de buitenboel wat op te fleuren, iets dat we andere jaren nooit doen als we onderweg zijn. Op naar het tuincentrum dus, beetje vroeg want dan zal het wel rustig zijn, we waren niet de eerste bleek. Ze hadden het wel aardig aangepakt bij de ingang, er mogen maar 2 personen per gezin naar binnen en je moet allebei een winkelkar nemen. Eenmaal binnen is er van systeem geen sprake meer, er is geen dwingende route en bijna iedereen doet maar wat, het karretje gaat alleen helpen als je de mensen er met handboeien aan vast zet. We pakken wat we wilden hebben en gaan snel weer naar de uitgang. Vanmiddag nog even een wandelingetje gemaakt en verder in de zon gezeten. Onderweg best mooie bloempjes gezien.

                                   

In De Bilt is gisteren het RIVM weer langsgeweest voor corona test onderzoek. Stoere mensen hoor dat ze daar aan mee doen.


Nu nog even terug in de tijd, 2011 Noorwegen nog steeds.

Woensdag 22 Juni 2011. Toen we uit bed kwamen lag er weer een groot cruiseschip in de fjord en er zouden er die dag nog 2 komen. We wachten er niet op en gaan op pad. De weg vanaf Geiranger is een en al haarspeldbochten, weer spannend dus. We willen via Grotli naar weg 258 en stoppen eerst bij het Djupvatnet een meer dat nooit ontdooit.  Het is er al druk met touringcars, zeker bij het infocentrum annex souvenirshop.

  

Eenmaal op de 258 wordt het rustiger, het is er inderdaad zoals de reisgids voorspelde winter. Veel sneeuw nog met een smal grindpad als weg, Toch rijdt hier ook nog een touringcar. Halverwege komen we in het skigebied, de lift draait en er zijn mensen aan het skien. We stoppen ook bij een zeker drie meter hoge sneeuwwal voor wat plaatjes. Weer later gaat de weg via vele haarspeldbochten naar beneden en komen we in de lente en later de zomer. Wederom prachtige natuur. We rijden naar de Briksdalbreen, een gletsjer waar we met een Trollcar naar toe rijden, een leuk tochtje over een stuk weg waar we zeker 1 ½ uur zouden moeten klimmen. Vanaf het eindpunt van de Trollcar is het nog 3 kwartier naar boven lopen voor we bij de gletsjer zijn. De gletsjer is de afgelopen jaren flink wat kleiner geworden, over een kiezelstrand kun je er wel dichtbij komen. Erop lopen is te gevaarlijk want we horen toch met grote knallen stukken afbreken. Er zijn ook een paar rubberboten op het meer die tot aan de gletsjermond varen, heel spannend natuurlijk voor de mensen op de bootjes. De terugweg doen we wel helemaal lopend, een mooie tocht langs de waterval. We rijden de weg die erg smal is terug en komen wel een camping tegen die we voorbij rijden.

We blijven hier niet overnachten want morgenochtend zullen er wel veel touringcars over het weggetje moeten. We rijden door naar Innvik. Hier komen we op de tot nu toe goedkoopste camping te staan, na een beetje zoeken vinden we het sanitair. Er is een prachtig uitzicht over de fjord. Het weer is prima en we kunnen nog buiten zitten.

Donderdag 23 Juni 2011, we zijn vroeg op en vroeg op pad. Via de E 39 een mooie weg, soms heel breed en soms een one track road. Er rijden hier toch ook wel heel grote vrachtauto’s over, voor de eerste keer moeten we een stukje achteruit voor zo’n grote houtwagen. Meestal zie je borden die waarschuwen voor vallende stenen. Nu zijn er net voor wij er langs kwamen een paar flinke brokken naar beneden gekomen, denk dat de noren die er ook bij stonden wel actie hebben genomen, wij zijn er tussendoor gelaveerd en verder gegaan. Verderop is een heel stuk weg opgebroken waar men een tunnel aan het maken is. We rijden vandaag door 15 tunnels waarbij 2 heel lange van 6- 7 km. We rijden door tot net voor Bergen waar we op een camping gaan staan die toch echt niet is zoals hij in de boekjes wordt gepresenteerd. Het internet is wel gratis en we skypen naar het thuisfront.

Vrijdag 24 Juni 2011. De camping ligt in Breistein zo’n half uur rijden van Bergen, het zal vroeger wel een aardige camping zijn geweest maar is dat nu niet meer er loopt nota bene een weg in aanleg dwars doorheen. Goed dat er nog geen verkeer over rijdt want je moet wel over de weg naar het toiletgebouw aan de andere kant. Tentplaatsen zijn er niet meer, alleen nog harde grond. Om 8 uur hebben we via skype Polle gefeliciteerd, dat was heel erg leuk. Met de bus van negen uur zijn we naar Bergen gereden, in de aanloop naar de stad veel herkend. De haven ligt vol met cruiseschepen en bevoorradingschepen. Als we de oude huisjes van “Brygge” zien stappen we uit en noem het toeval, precies voor de winkel waar ze Windfjord verkopen. Meteen gekeken en ja hoor ze verkopen nog steeds de vesten, met zakken en in 3 kleuren. De zwarte vinden we toch Bergen_48nog steeds de mooiste en we zeggen dat we vanmiddag terug komen om er een te kopen, we gaan eerst Bergen bekijken. Eerst zoeken we een toilet en dat vinden we in het moderne warenhuis, kost wel 10kr ofwel € 1,30 voor een plasje. Gelukkig zijn het hier automaten dus als er iemand afkomt galant de deur open houden en er dan zelf gebruik van maken. We bekijken het oude Brygge en later ook het nieuwere deel van de stad. We drinken koffie met wat lekkers ter ere van Polle 3 jaar, heel lekker. De shops in het oude deel zijn allemaal veel van het zelfde. Een hoop prulsouvenirs en Noorse truien in overvloed. We gaan ook nog met de Flobahnen naar boven, het kan echter niet tippen aan de clifftrains in Zuid Engeland.  Onderweg zie je bijzonder weinig en boven is het uitzicht beperkt door de regen, wel jammer. We worden als we boven uitstappen nog geinterviewd door een alleraardigst meisje van het toeristen bureau. Als we weer beneden zijn kuieren we nog wat en gaan het vest kopen en later ook nog een leuk vestje voor Polle. Bij het vest kregen we ook nog een presentje, een beker met opschrift van Bergen. Duidelijk een overtollige onverkoopbare voorraad, maar ja een gegeven paard. Als we bus 285 zien stappen we er in, de onvriendelijke chauffeur vindt het maar lastig als we vragen of hij ook bij de Travparkbaan komt. Gelukkig is het wel de goede en na veel file zijn we terug op de camping en kunnen we nog even skypen met de pannenkoekeneters in Utrecht.