Corona vervolg 18

Het is weer Dinsdag, 14 April, overal om ons heen zijn landen bezig de maatregelen te verlichten, niet omdat ze het virus onder de knie hebben want de cijfers zijn niet echt om te juichen. Ik denk meer uit onmacht omdat de leiders ook niet weten hoe het verder aan te pakken. Ben wel benieuwd hoe dat uit gaat pakken. Waar ik wel blij van werd is een berichtje dat Wim Wagelaar me stuurde:

Hallo Jielis,

twee  weken geleden viel ik je lastig met een naar bericht. Daarom nu maar een positief bericht. Vanaf vandaag is de quarantaine van Elvira  gelukkig opgeheven. Ze kan eindelijk weer normaal contact met mensen hebben i.p.v. witte pakken met maskers. Ze is wel erg verzwakt en nog heel erg moe. Ze kan nog niet zelfstandig uit bed komen en lopen maar er is toch een voorzichtige vooruitgang. Bezoek is helaas nog niet mogelijk en dat zal ook nog wel een tijdje duren. Ze heeft de corona in ieder geval doorstaan.

 

Groeten van Wim

Fijn om te horen dat je niet perse in topconditie en jong hoeft te zijn om het virus te overwinnen. 

Vanochtend kregen we even bezoek van een vriendin waarmee we wel eens op stap zijn, ze heeft een VW camper die ze nu naar de schadehersteller had gebracht omdat iemand er een deuk in gereden had. Ze woont in De Lier, plaatsje in het Westland tussen Rotterdam en Den Haag, beide grote plaatsen trekken dan en om dat te bewijzen had ze 2 krantjes meegenomen voor ons, "De Haagse Tijden " en de "Havenkrant", het eerste geeft een stuk Haagse geschiedenis en de tweede de haven van Rotterdam nu. In het haagse blad een item onder de titel Haags Mopje waarin men haagse humor weer wil geven, hier het mopje dat er stond:

In een slagerij op de Hoefkade komt een jochie binnen en vraagt de slager: "Heb je voor mij een plakje wors "? Zegt de slager: "Kan je de T niet uitspreken ventje"? Zegt het jochie terug: "Krijg de Tering"! 

Dit zou je toch eerder in de havenkrant verwachten.


Om af te sluiten nog een stukje Noorwegen.

    
        
            

            

        

    

Vrijdag 3 Juni, De nacht op de poolcirkel was niet in volkomen eenzaamheid, in de buurt stonden nog een camper en een vrachtauto de hele nacht. Het was er wel heel rustig op een passerende trein na over het een paar kilometer verder liggende spoor. We rijden in de ochtend een mooie rit over eerst een desolaat uitziend landschap. Op de E6, net na de afslag naar de Junkerdalen, richting Zweden, worden we aangehouden door douane. Ze staan hier op een parkeerplaats met een grote mobiele scanner. Ze zijn op zoek naar illegale handel. Ze scannen mij en een Duitse camperaar die er na door mag rijden. Bij ons  willen ze nog in de camper kijken want ze hebben wat gezien.

De man duikt gelijk de koelbox in maar daar is niets. Ook onder de bank niet. Ik vraag dus wat hij zoekt, dan kan ik hem helpen en laat ik het zien. Nou wijn en alcohol dus en dat laat ik dan zien in het bovenkastje. Dat wat hij echt wilde zien kon hij niet vinden en ik dacht er ook niet aan dat in het hangkastje ook nog drie flessen wijn en een pak houdbare melk lagen. Ze lieten ons maar weer rijden. Gek hoor, midden in Noorwegen waar je zonder paspoortcontrole in en uit rijdt een controle waarbij ze ook weer niet op papieren controleren. Rare jongens die Noren. De reis gaat verder door heel veel bos, als we later weer langs de fjorden komen wordt het landschap weer mooier. Het weer blijft wisselend met later een miezelmotregen. Bij de Salstraumen is een camping, niet echt groots, veel vissende Zweden, wel goed sanitair. We wandelen naar de Salstraumen, er komt hier met het getij heel veel water door de nauwe doorgang. Hierdoor ontstaan grote draaikolken. Het water gaat inderdaad erg snel. Later op de middag ga ik lopende de brug op en neem wat foto’s van het afgaande water, het is heftig maar de spectaculaire draaikolken van 5 meter diep blijven uit.

    
        
            

            

        

    

Zaterdag 4 Juni. Het heeft de hele nacht geregend en af en toe best behoorlijk. Het is er ook nog eens slechts 4 gr. C bij dus het lijkt wel herfst. We gaan best vroeg weer rijden en als we nu over de brug rijden lijkt de Salstraumen wel op een kabbelende beek, zeker dood tij. We rijden eerst naar Ornes, een centrum met veel winkels waar we de boodschapjes doen. Op een mooie plek, net voor een tunnel van 7,6 km lang doen we de middagboterham verorberen. We gaan weer kijken of we bij de Svartisen-

Saltfjelletgletsjer kunnen komen maar nu van deze kant. Ook van deze kant is alles gesloten al zien we wel het bootje varen dat om de paar uur naar de overkant van het meer gaat. Het is echter nog steeds grijs en grauw en na wat foto’s gaan we verder. Er steekt plotseling een otter over die over de stenen verder naar boven klimt. Toen hij ons door kreeg waren we nog te laat voor een foto. Bij een picknickplek langs een fjord bij Reppa midden in de prachtige natuur stoppen we voor de nacht. Na een hele rustige nacht met een oorverdovende stilte werd deze tijdens het ontbijt verstoord door een helicopter die rond bleef cirkelen in het dal, blijkbaar zoekende naar ???

Zondag 5 Juni. Het lijkt bijna ongelooflijk na de afgelopen dagen met lage temperaturen en regen, ik zit in mijn T- shirt in de zon met zicht op een fjord en achter ons de toppen van de zeven zusters te schrijven. Het weer knapte vandaag steeds verder op en de bootreis van 60 minuten was prachtig met mooie gezichten op de fjord en bergen rondom. Ook nog een paar tunnels en net voor we hier waren zijn we over de Helgoland brug, de brug naar het noorden gereden. Echt mooi om te zien. De plek op de camping in Alstahaug waar we nu staan is heel mooi en er is een mooie zonsondergang te zien al gaat hij niet echt onder maar slechts schuil achter de bergen aan de overkant van het fjord. Net achter de camping ligt een vliegveld waar geregeld vliegtuigen landen en opstijgen.

    
        
            

            

            

        

    

            

            

            

            

            

            

Maandag 6 Juni. We blijven vandaag in Alstahaug, het is nog steeds goed weer en we gaan een stuk lopen. De bergtoppen van de zeven zusters zijn te ver weg en daarom beperken we ons tot een tocht langs een fietspad naar de ferry die we steeds zien varen, 5 km heen en 5 km terug. Gelukkig is er wel een toilet bij de aanlegsteiger want dat is een nadeel van het ouder worden, sneller een volle blaas. Opluchting dus daar. De bergtoppen worden de zeven zusters genoemd omdat er zeven afzonderlijk te beklimmen toppen zijn, later komen we bij Geiranger nog een keer zeven zusters tegen, dat zijn dan watervallen.  Tijdens het lopen krijgen we wat leuke sms- en van Polle en Anoushka. Vanavond weer heerlijk gegeten en wat geskyped met het thuisfront. Het internet was gratis en dat mag ook wel want de campingprijs en vooral de electra is schandalig hoog. Het uitzicht blijft mooi en de plek is prachtig maar toch. Het is grappig om af en toe bruinvissen boven water te zien als ze op jacht zijn naar scholen haring. Om twee uur vanmiddag kwam de Hurtigrutten “Richard With”voorbij en vanavond ook nog eens een groot cruiseschip van de Costa Lines.

    
        
            

            

        

    

Dinsdag 7 Juni, het is helaas weer grijs vanmorgen, wel jammer want we gaan 2 maal met een veerboot, 60 en 20 minuten. En zo zie je niet echt veel van de fjorden. Het is wel rustig reizen zo met genoeg pauze. We rijden naar Bronnoysund, een stophaven voor de Hurtigrutten en rond 16.00 komt de “Nordstjernen”een van de oudere schepen binnen. We blijven kijken naar de aktiviteiten op de kade. De boot stroomt leeg, de passagiers mogen even een

uurtje op toer in de stad. Jopie ziet nog een stel uit Goudadie ze kent van het schoolplein,ze groet ze maar meer als een korte groet terug kan er niet van af. Ook goed hoor. De boot vertrekt weer om 17.00 en we maken er nog wat foto’s van. We rijden verder naar het eiland Torget waarop de berg Torghatten ligt. Op zo’n 120 m hoogte is in die berg een gat dwars erdoor van waaruit je dan op zee kunt kijken. Gaan we niet doen vandaag, misschien met goed weer morgen. Onderweg het alternatief voor rendieren gezien, loslopende koeien. Er wordt wel steeds gewaarschuwd voor elanden maar ik denk niet dat we er gaan zien van de reis. De plek waar we zijn gaan staan ziet er qua ondergrond uit als het enige stevige stuk op de camping. Het uitzicht is oke tot er later rond een uur of elf een Noor zijn kip caravannetje voor zet. Het ging onweren en erg regenen dus echt erg was het nou ook weer niet.

    
        
            

            

        

    

Woensdag 8 Juni, het heeft de nacht veel geregend En het was een heel waterballet rond  de camper, gelukkig was de ondergrond onder het gras hard dus reden we zo weg. We hebben de auto bij het restaurant geparkeerd en zijn op weg gegaan naar de Torghatten. Jopie besluit ook mee te klimmen en petje af voor haar want het werd een behoorlijk pittige tocht. Het pad dat er moet zijn was niet te volgen dus klommen we af

en toe dwars door een waterval over een rotsblokkenpad naar boven. Het was het wel waard, wat een natuurverschijnsel al die in elkaar geperste rotsblokken waardoor een tunnel in de berg is ontstaan. Ik ben er nog verder in gelopen zodat ik aan de andere kant de fjord in keek. Terug was net zo inspannend als naar boven omdat alles nat en glibberig is. Het ging goed tot  we beneden op de vlakke weg waren, daar ziet Jopie een gleuf in het wegdek niet en ze gaat plat voorover. Gelukkig geen grote schade. We gaan weer op weg via de weg 17, eerst een stukje terug en dan weer met een veerboot. We zien de berg ook nog vanaf de andere kant van het fjord, het gat zie je van daaraf niet. De weg is mooi en het weer wordt steeds beter. Rond half zes komen we bij onze bestemming aan. Kvistero camping wordt beheerd door een Nederlander. De zoon van de oorspronkelijke beheerder runt de zaak nu, een aardige knul uit Rotterdam. Na het eten en de afwas begint een giga onweer te knallen en valt er behoorlijk wat regen en grote hagelstenen. Ook dat gaat weer over en nu is het rustig en zitten we tevree. Vanmiddag ook weer dieren in het wild gezien, vogels wel te verstaan. De soort ??? Emoes ??? In Noorwegen ????