Corona vervolg 10

Vrijdag 3 April, de dagen gaan toch nog wel redelijk vlotjes voorbij zonder dat er echt veel te beleven valt, we zijn ook niet van plan om het hele huis op de schop te nemen. Gelukkig is er buiten nog veel beweging en uit het raam kijkend is het wel grappig te zien hoe het er aan toegaat op de kruising met de werkers aan de waterleiding met hun machines en de andere weggebruikers die allemaal toch nog veel haast schijnen te hebben.  ook wel leuk is dat er ondanks dat je regelmatig uit het raam kijkt er toch dingen aan je waarneming voorbij gaan, zo is het al half in de middag als ik naar Jopie op merk dat er weer een prullenbak staat bij het bushokje, aan de andere kant als de oranje die er jaren stond en nu een groene. De plaatsing er van is volledig aan ons voor bij gegaan.

12

Jopie is voor het eerst sinds de thuisblijf orders een boodschap gaan doen bij de COOP. In de middag gaan we nog even een rondje lopen en bij de Bloemendaalse weg lopen er wat schapen met lammeren in het weiland, heel leuk.

13

Van het familie front weinig nieuws deze keer, een goed teken zullen we maar zeggen.


Hier dan nog maar een vervolgje op onze 2019 reis.

4

5

Het is een prima plek hier in Schweich met toch voldoende reuring door het verkeer op en aan het water.

Na een rustige nacht gaan we eerst nog even douchen want je weet maar nooit waar we vandaag weer terechtkomen. Bij het betreden van het trapje naar het douche gebouw schiet het in mijn kuit en wordt het moeilijk lopen, een scheurtje denk ik. Rustig aan maar. We breken op en rijden verder langs de Moezel naar Graach. Hier is een camperplaats langs het water waar we een jaar of negen geleden ook eens gestaan hebben, toen moederziel alleen. Er kunnen nu wel zo’n 140 campers staan, toen was de cp net aangelegd. We hebben weer mooi zicht op voorbijvarende schepen. ’s Middags gaan we fietsen naar Bern Kastel Kues, hier zien we wederom de Rembrand van Rijn naast nog meer van die cruiseschepen. Er gaan er heel veel op en neer zo. Veel Amerikanen aan boord, dat is ook te merken in deze toeristische plaats. Er gaat elk uur een rondvaartboot die tussen de bruggen heen en weer vaart. Jaren geleden hebben we dat ook eens gedaan met Jan en Wilma, vrienden waarmee we toen een paar dagen in een vakantie apartement waren. Als we bij de camper terug zijn houden we het rustig, de cp loopt aardig vol, er komen achter elkaar 3 Noren in grote Concordes langs, die zijn net zo groot als een stadsbus. Boven het water zien we af en toe een roofvogel, we horen het aan het gekwetter van een kleinere vogel die hem wegjaagt.

6

7

8

 

De Donderdagnacht is het flink onstuimig weer geweest, flitsen, gedonder en regen. Tegen de ochtend is het weer droog. We gaan vandaag richting Cochem. Het is een mooie weg met steeds zicht op de Moezel, leuk rijden. We stoppen in Senheim op een plek waar we een paar jaar geleden ook hebben gestaan om de weg uit te stippelen op weg naar Italië. Jopie herkende het aan het uithangbord met een gouden varken dat boven een straatje hangt. Er is een camping waar we ook maar 2 dagen kunnen staan vanwege volboeking. Het blijkt een echte NL camping te zijn, alleen de vaste plaatsen voor onze neus zijn blijkbaar van Duitsers. We lopen even naar het plaatsje wat heel klein en stijl is en gaan dan een stukje fietsen. Op de terugweg eten we patat met curryworst bij een Imbis. Als we weer bij de camper zijn breekt eindelijk de zon door en kunnen we nog buiten zitten. Er vliegt een helikopter boven de wijnvelden tegen de heuvels verderop die rotzooi sproeit, daar moet je niet doorheen rijden. Het geeft ook kabaal.

We maken er een rustige vrijdag van met een leuke fietstocht langs de rivier waarbij we door verschillende plaatsjes komen. Bij Bilstein stappen we af en lopen door de kleine straten, er zijn veel restaurants, hotels en weingut. Onderweg zien we bij een picnicplek oude wijnpers- attributen staan. Later op de ochtend gaat het bewolken en als we weer bij de camper zijn heel hard waaien, de wind draait alle kanten op en het is een wonder dat er niet meer tenten afwaaien als de ene die we verderop zien. De buren naast ons, ook NL, blijken toch te kunnen communiceren. Zeiden eerst geen boe of ba maar nu staat de man op het middenpad continu te kijken of hij ergens een handje kan toesteken, grappig. Ze blijken hier al jaren te komen zoals velen hier. Er komt een hele grote Magirus Deutz brandweerwagen een stukje verder staan, ook ingericht als camper hoewel primitief zo te zien. Als het weer wat rustiger is is de atmosfeer ook wel afgekoeld.

9

10

11

 

De andere dag gaan  we op tijd naar de douche, Zaterdagmorgen op zo’n grote camping kan het daar wel druk zijn. Ik haal meteen de bestelde broodjes en als we die op hebben en weggaan, doen we meteen water laden en lossen etc. Bij het weggaan rijd ik een achterlicht van de fietsendrager los doordat ik te veel op een paar kinderen aan de zijkant let en mensen die pontificaal op de weg in de weg blijven staan. Provisorisch weer vastgemaakt, tie- raps zijn toch onmisbaar hoor. We rijden rustig naar Cochem en doen boodschappen bij de Rewe. We zien richting water een bus parking en ik wilde daar even het fietsenrek goed repareren. Blijkt er een camperplek te zijn die niet was aangegeven, we blijven er meteen staan, betalen op de camping verderop, de plek zelf is niet meer dan een parkeerplek op asfalt. ’s Middags gaan we op de fiets naar Cochem dat ook echt de toeristenplaats is die we al dachten dat het zou zijn, erg druk. Jopie koopt er toch nog een broek en ziet een leuke jas maar die blijkt niet echt lekker te zitten dus die maar niet.

We gaan nog thee drinken met een stuk kuchen erbij. Wel binnen in het restaurant want buiten is het weer erg warm. Vanaf onze staanplek op de camperplek zien we nog net de Moezel met aan de overzijde een drukke weg en spoorbaan zoals bijna overal langs de Moezel.

1

2

3

Tegen de avond komen er toch nog wel aardig wat campers bij op de parking.