Corona vervolg 9

Donderdag 2 April, vannacht slecht geslapen en vroeg weer op. Het slechte slapen komt doordat ik toch een beetje zat met het bericht dat Wim Wagelaar me stuurde. Niet omdat hij het me stuurde want delen met elkaar is prima zeker in deze onzekere tijd, ik zat er meer mee hoe ga ik het verwerken in mijn bericht. Doe ik zijn mail gewoon overnemen of vertaal ik het in mijn woorden. Hij heeft er geen probleem mee dat ik het verwerk, dat heb ik gevraagd. Ik heb besloten zijn mail hierbij weer te geven omdat dat die toch behoorlijk bij mij binnenkwam en de ernst van de situatie nog maar eens aangeeft, zeker nu we met een mooi weekeind in zicht geneigd zijn de teugels wat te willen laten vieren.


Hallo Jielis,

Ik lees met veel genoegen jouw schrijfsels. Blijf dat vooral doen. Even over het coronavirus, dat komt nu (voor mij) wel heel dichtbij. Je weet dat mijn echtgenote Elvira in het Prinsenhof verblijft. Je zou dan zeggen dat ze daar wel veilig zit. Bezoek is verboden en alles is optimaal beveiligd. Toch is ze besmet met het coronavirus sinds maandag j.l. Ze zit in volledige quarantaine en ziet alleen nog maar wezens in witte pakken met maskers op. In haar toestand begrijpt ze hier niets van en het komt voor haar zeer angstig over. Triest als je dat nog op die leeftijd moet meemaken, bovenop het Alzheimervirus. Je vraagt je misschien af waarom ik dit laat weten. Ik moest het gewoon even kwijt.

  Groeten, Wim Wagelaar


Ik vind dit heftig, laten we dus goed nadenken bij wat we doen en de richtlijnen naleven, of we het willen of niet, we behoren bijna allemaal tot de risicogroep.

Dan toch om niet helemaal in mineur te eindigen, de deskundigen op tv zeggen dat we o.a. met humor de eenzaamheid moeten bestrijdende gewone dagelijkse kost.

Trix mailde dat er in de Goudse Post een gedicht staat van de nieuwe goudse stadsdichter dat geheel gaat over steun aan elkaar, verder gaf zij aan dat er van musea en dergelijke nu via  internet rondleidingen langs hun collectie zijn te volgen.

Van Hans kreeg ik een mail met de mededeling dat de raadsvergadering m.b.t. corona van gisteravond was afgebroken.

Zelf werd ik na het opstaan toch wel getroffen door een dichtsel van Levi Weemoedt:

Conservatief

De zon komt op in het oosten. Gaat onder in het westen.

Het had ook andersom gekund. Maar zo is het toch het beste.

Dat was toch een opsteker.

In De Bilt vond vandaag de eerste afname van bloed en DNA plaats door het RIVM bij alle gezinsleden, dat gaat nog 3 maal gebeuren voor nader onderzoek naar de gevolgen van Corona na besmetting.

5

Heel stoer van allemaal maar zeker de jongens dat ze hier aan mee doen.

We kregen ook nog een lieve kaart van de jongens uit nieuwegein met lieve woorden, fijn dat ze ondanks dat ze zelf als fanatieke voetballers toch nog aan ons denken.


Dan nu weer een stukje van onze reis 209.

 

Een foto zoals die in alle reisgidsen en folders staat en die we altijd proberen ook te maken zoals het daar in staat. Het is hier weer gelukt.

Het is nu zaterdag en het wordt echt warm vandaag, pas op de plaats dus. Ik rij de camper naar de verzorgingsplaats voor het lossen van vuil water en laden van schoon drinkwater. Ik ben niet de enige dus het duurt wel even voor ik terug ben. Voordeel van even weg is dat ik de camper nu op aanwijzingen van Jopie beter waterpas kan zetten en in tegenstelling tot gisteren nu zonder blokken praktisch waterpas. In de middag gaan we nog een leuk rondje fietsen langs de Saar en lopen het dorpje een keer rond. Het is er nog steeds echt helemaal vol met toeristen net als in 1991 toen we hier op onze eerste buitenlandse reis waren met Natasha en Mischa op camping de Warsberg. Die camping kunnen we vanaf de camperplaats zien liggen evenals de kabelbaan die van het dorp er naar toe gaat. Na wat boodschappen gaan we weer terug en luieren verder de dag door.

We starten Zondagmorgen langzaam op en zien dat er al best veel campers gaan vertrekken. De wind is wat gedraaid en we krijgen een vleug van de restafval container in ons neus, niet echt fijn. Daarom maar eens gevraagd of er bezwaar is als we een paar plekken verder gaan staan waar het wat frisser is. Geen probleem en zo gezegd zo gedaan. Als dat gebeurd is gaan we fietsen. In de Saar zijn roeiwedstrijden aan de gang, een hele drukte. Bij ons keerpunt is een sluis en daar vaart, toeval of niet het hotelschip Rembrand van Rijn de sluis in en dat in het Rembrandjaar. We voltooien de fietstocht zonder schade wat ons vorig jaar dezelfde tijd maar langs de Donau niet lukte. We fietsen nu met helm. Onderweg hebben we nog contact met een stel dat op de fiets onderweg is naar Venetië, nog een hele trip dus.

1

 

 

2

3

4

 

Het is wel verbazingwekkend dat de camperplaats als we terugkomen bijna leeg is, hier en daar een camper. Heerlijk rustig zo. We kunnen lekker buiten eten in de schaduw van de camper.

De maandag is weer een reisdag en we belanden na een korte trip in de plaats Sweich aan de Moezel. Er is een camping met camperplaatsen aan de rand die op de Moezel kijken, erg leuk. Het is wel een druk punt want vlakbij is een brug en er komen diverse wegen naar toe, voordeel er is altijd wat te zien. Het is weer erg warm en we doen het rustig aan, Jopie doet een wasje wat prima droogt in het best wel felle windje. Door de wind verknetteren we ook een beetje. Door de Moezel komen er best nog wat flinke binnenvaartschepen. Ook zijn er ’s avonds mensen die van het vlondertje aan het water met een opblaasbare surfboard gaan spelevaren en er is natuurlijk een onvermijdelijke speedboot racer.

In het dorp waar we dinsdag op de fiets naar toe gaan is niet echt veel te beleven, er is een nette flohmarkt waar we binnenlopen en er staat best leuk spul. De kooplui zien er wel net zo morsig uit als in Brunssum. We kopen nog wat in de super en lunchen bij de camper. In de middag fietsen we tot aan Mehring en gaan over de andere oever terug. Als we onderweg in de schaduw gaan zitten lopen er wat oudere mensen voorbij, de man in een rolstoel, die Belgisch blijken te zijn en vertellen dat ze hier al 27 jaar aan de Moezel vakantie vieren, we hebben een leuk gesprek. We eten nog lekker buiten en zien dan de Rembrand van Rijn weer voorbij varen net als zondag op de Saar.