Corona en de OvN nr. 37

Dinsdag 24 Maart,

EENDJES Gisteren maandag was het een rustige dag, de zon scheen uitbundig al was het nog wel koud buiten. Uit het raam kijkend scharrelden de waterhoentjes nog steeds met hun overgebleven kuiken over het gras en in het water. De discussies op de radio gingen vooral over het massaal negeren van de richtlijnen om afstand te houden van elkaar. Op Zondag waren parken en stranden vol met dagjesmensen die blijkbaar de corona onderschatten. Die houding bleek bijna nog gesterkt te worden door het bericht ’s middags dat het aantal overledenen die 24 uur minder waren dan de dag ervoor. Toch werden we weer met de neus op de feiten gedrukt toen we in de middag aan de overkant bij de bushalte een HAP ambulance zagen staan waar een arts zich op straat in beschermende kleding stond te verpakken zodat hij een huisbezoek kon afleggen in de naastgelegen straat. 

Ook een bericht van onze dochter uit De Bilt stemde niet blij, zij is al dagen ziek evenals mijn oudste kleinzoon en nu was hun vader de huisarts ook met koorts op bed. ’s Avonds zien we dan op Tv dat er scherpere maatregelen genomen gaan worden.

Na een rustige nacht is het op Dinsdag wederom mooi lenteweer, ik ben vroeg op en ga een rondje hardlopen. Ik ben niet de enige en ik kom al verschillende sporters tegen, gelukkig houdt iedereen afstand. Later die ochtend zien we dat ook het laatste hoentje zich niet meer laat zien en dus waarschijnlijk het loodje heeft gelegd. Na die constatering zien we bijna op hetzelfde moment aan de andere kant van de sloot een eend met gezinsuitbreiding, het krioelt van de kleine eendjes daar en ik ga er snel een plaatje van maken. De natuur gaat gewoon verder, Corona of niet.

WATERHOEN

 

Wij passen ons nog verder aan en ik ga alleen naar buiten als het echt nodig is. Als ik brood ga halen bij de bakker merk ik dat het wel echt rustig is op straat.

Vanuit De Bilt krijgen we ook nog bericht, een zieke huisarts, vitaal beroep zou je denken dus meteen testen dus op Corona zou je denken, nou dat gaat niet echt soepel en heeft zoveel voeten in aarde dat dit pas Woensdag gaat gebeuren. Na 3 dagen zal er dan een uitslag komen, als de dokter weer koortsvrij is mag hij dan weer aan de slag terwijl de rest van de familie de komende veertien dagen in thuisquarantaine moet blijven. 

Ze mogen alleen nog wel even de hond uit laten, dat wel.

Ik mag Ive ook niet gaan ophalen want het virus kan ook via de vacht overgebracht worden, driedubbel pech dus voor hun, voor Ive en voor ons. Zij moeten hem uitlaten ziek of niet, een kort rondje.

Bij de andere dochter in Nieuwegein gaat het allemaal gelukkig goed, mijn dochter kan als rechercheur thuiswerken, dat is goed geregeld. Het valt niet mee zegt ze qua concentratie met 2 kinderen ook thuis. Schoonzoon kan als hondengeleider vanaf nu echt gaan handhaven of de regels goed worden nageleefd.

Gelukkig blijft het alsmaar mooi weer. Contact met buren is er slechts minimaal en zal nog minder gaan worden met de aangescherpte maatregels, koffiedrinken op het dakterras mag ook niet meer.